دانلود تحقيق در مورد دين و سياست،
در قالب word و در 18 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
دين را مى توان به مجموعه به هم پيوسته اى از باورها و انديشه هاى برگرفته
از وحى الهى در رابطه با جهان، انسان، جامعه و جهان پس از مرگ تعريف كرد كه
هدف آن، هدايت انسان به سوى روش بهتر زيستن و كامل تر شدن است.
از وحى الهى در رابطه با جهان، انسان، جامعه و جهان پس از مرگ تعريف كرد كه
هدف آن، هدايت انسان به سوى روش بهتر زيستن و كامل تر شدن است.
اين
تعريف منطبق با تفسيرى است كه در برخى از روايات و كتاب هاى كلامى در مورد
ايمان آمده است: (اعتقاد بالجنان عمل بالاركان و اقرار باللسان) كه تعاريف
جامعه شناسانه از دين كه برخى جامعه شناسان ارائه داده اند، نيز مى تواند در
راستاى اين تعريف جامع باشد.
تعريف منطبق با تفسيرى است كه در برخى از روايات و كتاب هاى كلامى در مورد
ايمان آمده است: (اعتقاد بالجنان عمل بالاركان و اقرار باللسان) كه تعاريف
جامعه شناسانه از دين كه برخى جامعه شناسان ارائه داده اند، نيز مى تواند در
راستاى اين تعريف جامع باشد.
جامعه شناسانى چون: نيل اسملسر و
فلورانس كلاكون و فرد استراديت بك، دين را از مقوله جهت گيرى ارزشى
دانسته اند و آن را عبارت از اصول پيچيده و در عين حال كاملاً منظم و مرتب
شده اى شمرده اند كه به جريان سيال اعمال و انديشه هاى انسانى در ارتباط با
حل مسائل مشترك انسانى، نظم و جهت مى دهد. با اين توضيح كه جهت گيرى ارزشى
در دين به صورت چارچوب هاى مافوق طبيعى و مقدس ترسيم مى شود و در
انديشه هايى چون اومانيزم به شكلى فاقد قداست ارائه مى گردد.
فلورانس كلاكون و فرد استراديت بك، دين را از مقوله جهت گيرى ارزشى
دانسته اند و آن را عبارت از اصول پيچيده و در عين حال كاملاً منظم و مرتب
شده اى شمرده اند كه به جريان سيال اعمال و انديشه هاى انسانى در ارتباط با
حل مسائل مشترك انسانى، نظم و جهت مى دهد. با اين توضيح كه جهت گيرى ارزشى
در دين به صورت چارچوب هاى مافوق طبيعى و مقدس ترسيم مى شود و در
انديشه هايى چون اومانيزم به شكلى فاقد قداست ارائه مى گردد.
دو فصل عمده دين؛ يعنى عقايد و جهان بينى، مقررات و احكام و اخلاق و سير تكامل انسان است. قرآن
به صراحت، شريعت را جزء جدا نشدنى دين در همه آيين هاى آسمانى مى شمارد (4) و
اعتقاد مجرد را در صورتى كه همراه با عمل به احكام و مقررات وحى نباشد ـ
هر چند كه درست باشد ـ ديندارى تلقى نمى كند. (5) شاخص هميشگى و ماهوى دين،
انديشهاى نظام يافته در زمينه جهان بينى و شريعت است و هدف غايى آن چيزى
جز رشد و تعالى انسان در زندگى اين دنيا و فرجام آن نيست …
به صراحت، شريعت را جزء جدا نشدنى دين در همه آيين هاى آسمانى مى شمارد (4) و
اعتقاد مجرد را در صورتى كه همراه با عمل به احكام و مقررات وحى نباشد ـ
هر چند كه درست باشد ـ ديندارى تلقى نمى كند. (5) شاخص هميشگى و ماهوى دين،
انديشهاى نظام يافته در زمينه جهان بينى و شريعت است و هدف غايى آن چيزى
جز رشد و تعالى انسان در زندگى اين دنيا و فرجام آن نيست …
